ดึกดื่น คืนหนาว ดาวพร่าง
น้ำค้าง หยดค้าง บนพฤกษา
ลมผิว หวิวสั่ง วาจา
หลับเถิด แก้วตา อย่าอาวรณ์
เป็น มนุษย์ หาก'มี' เกินมนุษย์
มิใช่เทวะ ฤาตจะผุด ขึ้นมาได้
งามละไม ละม้าย กับนางพราย
มีสัญญาณ ประหลาดหลาย ในตัวนาง
โลกนี้ เหลือที่ จะนึกฝัน
เป็นมายา แปรผัน เปลี่ยนได้ง่าย
จริง-เท็จ เท็จจริง ปะปนไป
จริงตรงไหน เท็จตรงไหน ใครรู้จริง
เศียรเงื้อม ชะโงกง้ำ แผ่ขยาย
เนตรแดงคล้าย สุริยัน สาดส่อง
หงอนแผ่ พรายกลีบ เรืองรอง
เคราขาว ดุจละออง ฝ้ายปลิว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น